مارلون براندو، متولد ۳ آوریل ۱۹۲۴ در اوماها، نبراسکا، یکی از تأثیرگذارترین بازیگران تاریخ سینما بود. او در خانواده‌ای پرتنش بزرگ شد و در جوانی به نیویورک رفت تا بازیگری را بیاموزد. براندو در Actors Studio زیر نظر Lee Strasberg تعلیم دید و روش "متد اکتینگ" را فرا گرفت. اولین نقش مهم براندو در تئاتر برادوی با نمایش "A Streetcar Named Desire" در سال ۱۹۴۷ بود. او همین نقش را در نسخه فیلم آن در سال ۱۹۵۱ تکرار کرد و نامزد جایزه اسکار شد. براندو با بازی در فیلم‌هایی چون "On the Waterfront" و "The Godfather" به شهرت جهانی رسید و دو جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را از آن خود کرد. علاوه بر بازیگری، براندو فعال حقوق مدنی بود و از جنبش‌های حقوق سیاهپوستان و بومیان آمریکا حمایت می‌کرد. او در سال ۱۹۷۳ جایزه اسکار خود را برای "The Godfather" نپذیرفت تا به رفتار هالیوود با بومیان آمریکا اعتراض کند. زندگی شخصی براندو پر از فراز و نشیب بود. او سه بار ازدواج کرد و صاحب ۱۱ فرزند شد. در اواخر عمر، براندو با مشکلات سلامتی و وزن مواجه بود. او در ۱ ژوئیه ۲۰۰۴ در لس‌آنجلس درگذشت و میراثی ماندگار در سینما از خود به جا گذاشت.