جو هیل، متولد جوئل امانوئل هاگلوند، در سال 1879 در سوئد به دنیا آمد. او در جوانی به آمریکا مهاجرت کرد و به عنوان کارگر مهاجر در مشاغل مختلف کار کرد. هیل به زودی به جنبش کارگری پیوست و عضو فعال سازمان Industrial Workers of the World شد. هیل به عنوان خواننده و ترانه‌سرای فولک شهرت یافت. او ترانه‌های اعتراضی می‌نوشت که مشکلات طبقه کارگر را به تصویر می‌کشید. برخی از آثار معروف او شامل "The Preacher and the Slave" و "Casey Jones—the Union Scab" است. ترانه‌های او در تجمعات کارگری و اعتصابات خوانده می‌شد و به نمادی برای جنبش کارگری تبدیل شد. در سال 1914، هیل به قتل دستگیر و محاکمه شد. علی‌رغم شواهد ضعیف و اعتراضات گسترده، او محکوم و در سال 1915 اعدام شد. مرگ او توجه جهانی را به خود جلب کرد و او را به شهید جنبش کارگری تبدیل کرد. میراث جو هیل در موسیقی و فرهنگ عامه ادامه یافت. هنرمندانی مانند Pete Seeger و Joan Baez ترانه‌های او را بازخوانی کردند. فیلم "Joe Hill" در سال 1971 ساخته شد که زندگی او را به تصویر کشید. امروزه، هیل به عنوان نماد مبارزه برای حقوق کارگران شناخته می‌شود.